by Thet Naing Oo on Sunday, 16 October 2011 at 00:54
Posted by khin on ေအာက္တုိဘာ 15, 2011 at 12:00am
သတင္းပုိ႔မယ္ View Blog
ဒီစာကိုကၽြန္ေတာ္ေရးရတဲ့အေၾကာင္
ျဖစ္စဥ္ကေတာ့ ေအာက္တိုဘာလ (၉)ရက္၊ ၂၀၁၁ခုနွစ္ရဲ႕ ပူျပင္းလွတဲ့ ေန႕လည္ခင္း တစ္နာရီမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေနျပည္ေတာ္ကေန ရန္ကုန္ကို အခုေခတ္ ရန္ကုန္-ေနျပည္ေတာ္ ကားလိုင္းမွာ ေပၚပ်ဴလာျဖစ္ျပီးေတာ့ လူၾကိဳက္ မ်ားေနတဲ့ ေခတ္မွီအထူးအျမန္ကားၾကီးကိုစီးျ
ကားေပၚမွာပါလာတဲ့၀န္ထမ္း အမ်ိဳး သမီးကေတာ့ဧည့္၀တ္ေက်ပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ မိုင္တိုင္အမွတ္(၁၀၅)လည္းေရာက္ေ
နာရီ၀က္(၃၀မိနစ္)အၾကာမွာ ခရီးစဥ္ကို ဆက္လက္ထြက္ခြာမွာ ျဖစ္ပါတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေၾကျငာေ
ကၽြန္ေတာ္လည္းစားျပီးလို႕ နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ညေန ၃နာရီ ၁၅ မိနစ္ (၁၅း၁၅ နာရီ) ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ကားထြက္ဖို႕ အခ်ိန္ (၁၅ မိနစ္) လိုေနေသးတာေၾကာင့္ ေျခေညာင္းလက္ဆန္႕ လုပ္ခ်င္တာနဲ႕ ဆိုင္အျပင္ဖက္ကို ထြက္လာခဲ့တယ္။ အျပင္ဖက္လည္း ေရာက္ေရာ ကားရပ္ထားတဲ့ေနရာကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စီးလာတဲ့ကားကို မေတြ႕ရေတာ့ဘူးဗ်ာ။ နာရီကိုျပန္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့လည္း ကားထြက္ဖို႕ သတ္မွတ္ခ်ိန္က (၁၅ မိနစ္) ေတာင္လိုေန ေသးတာေၾကာင့္ ကားရပ္နားစခန္းမွာတာ၀န္က် လံုျခံဳေရးကို ေမးလိုက္ေတာ့ အဲဒီကားက ဟိုဘက္ကိုေတာ့ ေမာင္းသြားတာေတြ႕တယ္။ ျပန္လာမွာပါလို႔ေျပာတာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း စားေသာက္ဆိုင္ ထဲကို ၀င္သြားျပီးေတာ့ ျပန္ထိုင္ေနလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ ဆိုင္က စားပြဲထိုးေကာင္ေလးေတြက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အက်ၤီကိုၾကည့္ျပီးေတာ့ ယာဥ္ လိုင္းက အမ်ိဳးသမီး၀န္ထမ္းက ခရီးသည္ေတြအားလံုးရဲ႕ အက်ီၤမွာ လိုက္ကပ္ေပးထားတဲ့ ယာဥ္လိုင္း တံဆိပ္ကိုၾကည့္ျပီး အစ္ကိုက …….. ……. ကားက ခရီးသည္မဟုတ္လားလို႕ေမးတာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေအး ..ဟုတ္တယ္လို႕ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီအခါမွာ ေဘးနားကရပ္ေနတဲ့ စားပြဲထိုးေကာင္ေလးေတြက အစ္ကိုစီးလာတဲ့ကားက ထြက္သြားျပီလို႕ေျပာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္တာက ကၽြန္ေတာ္စီးလာတဲ့ ကားဟာ သတ္မွတ္အခ်ိန္မတိုင္မွီ ေစာထြက္သြားလို႕ ကၽြန္ေတာ္ က်န္ေနခဲ့ျပီဆိုတာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ အက်ၤီတစ္စံုနဲ႕ ကိတ္မုန္႕တစ္ဗူးထည့္ထားတဲ့အထုပ္
အဲဒါနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း စားပြဲထိုးေကာင္ေလးေတြကိုေမးျပီ
စားေသာက္ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ေနျပည္ေတာ္မွာရွိတဲ့ အဲဒီယာဥ္လိုင္းက တာ၀န္ရွိတဲ့လူဆီကို ဖုန္းဆက္ ျပီးေတာ့ အေၾကာင္း ၾကားခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူလည္း ရန္ကုန္ကိုဆက္သြယ္အေၾကာင္းၾကား ေပးထားပါမယ္ ဆိုတာကလြဲလို႕ ဘာမွအဆင္ေျပေအာင္ မလုပ္ေပးနိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႕ယာဥ္လိုင္းက ရံုးခ်ဳပ္ဖံုးနံပါတ္ကို စံုစမ္းျပီးေတာ့ ဖုန္းဆက္ေတာ့လည္း ဖုန္းပိတ္ထားပါတယ္တဲ့။ စားေသာက္ဆိုင္က မန္ေနဂ်ာအစ္မၾကီးက ညေန (၅း၃၀ နာရီ)မွာ ရန္ကုန္ကိုဆက္သြားမယ့္ E-lite ကားကို အကူအညီ ေတာင္းေပးတာ ေၾကာင့္ ည(၈း၃၀) နာရီေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ရန္ကုန္ေအာင္မဂၤလာ ကား၀န္းထဲကို ေခ်ာေခ်ာေမာေမာနဲ႕ျပန္ေရာက္လာခဲ
တာ၀န္မရွိေပမယ့္ တာ၀န္ ေက်ခဲ့တဲ့ Feel စားေသာက္ဆိုင္က မန္ေနဂ်ာနဲ႕ တကြ ဆိုင္၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ ကူညီေပးမႈေတြကို ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္။ တာ၀န္ရွိျပီး တာ၀န္မေက်တဲ့သူေတြကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ေလးကို အံ့ၾသမိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အဓိကေျပာခ်င္တာကေတာ့
(၁) ကၽြန္ေတာ့္လိုမ်ိဳး အျခားခရီးသည္ေတြေရာ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ခံစားခဲ့ၾကရျပီလဲဆိုတာ
(၂) အကယ္လို႕ က်န္ေနခဲ့တဲ့သူဟာ မလည္မ၀ယ္နဲ႕ လူတစ္ ေယာက္ဆိုရင္ေရာ၊
(၃) က်န္ေနခဲ့တဲ့သူဟာ မိန္းမငယ္တစ္ေယာက္သာ ဆိုရင္ေရာ၊
(၄) ေငြေၾကးအပို အလွ်ံမပါတဲ့သူ သာဆိုရင္ေရာ၊
(၅) ရန္ကုန္ကိုအခုမွ သြားဖူးတဲ့သူ တစ္ေယာက္သာဆိုရင္ ရန္ကုန္ေရာက္ရင္တည္းဖို႕ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ အိမ္လိပ္စာဟာ ကားေပၚမွာပါသြားခဲ့မယ္ ဆိုရင္ေရာ၊
(၆) ကားေပၚမွာပါတဲ့ခရီးသည္ေတြထဲက မသမာသူ တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ား မသမာတဲ့ကိစၥကိုလုပ္ေဆာင္ခဲ့ မယ္ဆိုရင္ အဲဒီကိစၥဘယ္သူ႕ ေခါင္းေပၚကိုေရာက္မလဲ
(၇) အကယ္လို႕ Feel စားေသာက္ဆိုင္က မန္ေနဂ်ာလိုမ်ိဳး လူမႈေရးအသိစိတ္ဓာတ္ျမင့္မားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ေယာက္နဲ႕ မေတြ႕ခဲ့ပဲ စိတ္ဓာတ္ေရးရာအရ ညံ့ဖ်င္းတဲ့လူေတြနဲ႕ေတြခဲ့မယ္သာ
(၈) အခ်ိန္မွီ သြားရမယ့္ကိစၥမ်ိဳးရွိတဲ့လူသာဆိ
(မွတ္ခ်က္။ ။ ယာဥ္လိုင္းရဲ႕အမည္နဲ႕ တာ၀န္ရွိျပီးတာ၀န္မေက်ခဲ့တဲ့၊ တာ၀န္မယူခဲ့တဲ့ သူေတြရဲ႕ အမည္ ေတြကိုေတာ့ မေဖၚျပေတာ့ပါ။ကိုယ္ေၾကာင့္သူတပါ
သတင္းေဆာင္းပါးေလးတစ္ပုဒ္ပါ
No comments:
Post a Comment
wwwwnyinyi@gmail.com