ဒီလို ဆြမ္းစားမ်ိဳးေတြ မၾကြပါရေစနဲ႔ေတာ့
ေဆာင္းပါးရွင္ ဘိကၡဳဇိနပုတၱ(ရန္ကုန္)
ခုတေလာ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေတြမွာ
ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔ ျမန္မာစစ္တပ္တို႔
တိုက္ၾက ခုိက္ၾကလို႔ ေသၾက ေၾကၾက ထိခိုက္ ဒဏ္ရာေတြ ရၾကတ့ဲ သတင္းေတြကို
မၾကာခဏ ဆိုသလို ေတြ႕ေနရတာ အလြန္ကို စိတ္ထိခိုက္စရာ ေကာင္းလွပါတယ္။
ဒီလိုမ်ိဳး အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေပၚက ျပည္တြင္းစစ္သတင္းေတြ ဖတ္ၿပီး
စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနတုန္းမွာဘဲ ဒကာမတစ္ဦးက သူ႕သားေတာ္ေမာင္ ဗိုလ္တစ္ေယာက္
ေရွ႕တန္းမွာ တာ၀န္က်ေနလို႔ ေဘးကင္း ရန္ကင္း အႏၲရာယ္ကင္းေအာင္
ဆြမ္းအုပ္လာပို႔ပါတယ္။ သူ႔သားအတြက္ ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းရွင္းေအာင္
ေမတၱာပို႔ေပးပါလုိ႔လဲ ေလွ်ာက္သြားေလရဲ႕။ ရင္ေမာ လိုက္တာ။
ၿပီးခ့ဲတ့ဲ ရက္အနည္းငယ္ေလာက္က
လာပင့္တ့ဲ ဆြမ္းစားတစ္ခု ဆိုရင္ရင္ေမာ႐ုံတင္ မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ကို ဒီလို
ဆြမ္းစားမ်ိဳး ဘယ္ေတာ့မွ လာမပင့္ပါေစနဲ႔၊ ဒီလိုဆြမ္းစားမ်ိဳးေတြကို
ဘယ္ေသာအခါမွ မၾကြပါရေစနဲ႔ေတာ့လုိ႔ေတာင္ စိတ္ထဲက က်ိတ္ၿပီး ဆုေတာင္းမိတ့ဲ
ဆြမ္းစားမ်ိဳးပါ။ ဆြမ္းစားက ရက္လည္ ဆြမ္းသြပ္တာပါ။ ကိုးဆယ္ေျခာက္ျဖာ
ကိုးဆယ္ရွစ္ျဖာ အနာေရာဂါေၾကာင့္ ေသရတ့ဲ ရက္လည္ ဆြမ္းသြပ္မ်ိဳးေတာ့
မဟုတ္ပါဘူး။ ကရင္ျပည္နယ္က တိုက္ပြဲတစ္ခုမွာ သားေတာ္ေမာင္ ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္
က်ဆုံးသြားလို႔ မိဘႏွစ္ပါးနဲ႔ ညီအကိုေမာင္ႏွစ္မေတြက
မ်က္ရည္ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္က်ၿပီး ကပ္လႉၾကတ့ဲ ဆြမ္းပါ။ “က်ဆုံးသြားတ့ဲ
ရဲေဘာ္က အသက္ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ ႐ွိၿပီလဲ” လုိ႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ “ဆယ့္ကိုးႏွစ္ပဲ
႐ွိပါေသးတယ္”တ့ဲ။ “တပ္ထဲ၀င္သြားတာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၿပီလဲ” လို႔ ဆက္ေမးေတာ့
“ေလးႏွစ္ေလာက္ ရွိပါၿပီ”တ့ဲ။ ဒီလိုဆိုေတာ့ တပ္ထဲေရာက္သြားတာ ကေလးစစ္သားအျဖစ္နဲ႔ ေရာက္သြားခ့ဲတာပါလား။ ခုေတာ့ က်ဆုံးသြား႐ွာေလၿပီ။ တကယ္ကို စိတ္မေကာင္းစရာပါ။
တကယ္ေတာ့
ေရွ႕တန္းမွာ တိုက္ေနခိုက္ေန၊ ပစ္ေနခတ္ေနၾကတ့ဲ ျမန္မာစစ္တပ္က
ရဲေဘာ္ေလးေတြေရာ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ရဲေဘာ္ေလးေတြေရာဟာ
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္၊ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ရန္ၿငိဳး ရန္စ အာဃာတေတြ ရွိဖို႔
ေနေနသာသာ၊ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္၊ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး ေတြ႔ဖူး ျမင္ဖူး
သိဖူးၾကတာမ်ိဳးေတာင္ ရွိမယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ေလးေတြကို ပစ္ေဟ့၊
ခတ္ေဟ့လုိ႔ အမိန္႔ေတြ ေပးေနၾကလို႔သာ ဘာရန္ၿငိုဳး ရန္စ မွ မရွိတ့ဲ သူေတြ
အခ်င္းခ်င္း ပစ္ေနၾက ခတ္ေနၾကရတာပါ။ ဒီလို
ပစ္ၾက ခတ္ၾကရတ့ဲ အတြက္ ႏွစ္ဖက္စလုံးက ရဲေဘာ္ေလးေတြဟာ အမိန္႔ေတြေအာက္မွာ
ေျမစာ ျဖစ္သြားရၿပီး တိုင္းျပည္ရဲ႕ သားေကာင္း ရတနာေလးေတြ အလဟႆ
ဆုံး႐ႈံးသြားရတာဟာ အလြန္ကို ႏွေျမာစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး
တိုင္းျပည္ရဲ႕ သားေကာင္းရတနာေလးေတြ အလဟႆ ဆုံး႐ႈံး ေနရတာမ်ိဳးေတြကို
ခုခ်ိန္မွာ ရပ္တန္းက ရပ္သင့္ေနပါၿပီ။
ကိုယ့္တိုင္းရင္းသား
ညီအကို ေမာင္ႏွစ္မေတြ အခ်င္းခ်င္း ပစ္ဖို႔ ခတ္ဖို႔ သတ္ဖို႔ ျဖတ္ဖို႔
ေပးေနၾကတ့ဲအမိန္႔ေတြလဲ ႏွစ္ဖက္စလုံးက ခ်က္ခ်င္းကို ရပ္သင့္ပါၿပီ။
ဒီလိုမ်ိဳး အမိန္႔ေတြ ရပ္သြားမွဘဲ ဘုန္းဘုန္းေတာင္းတ့ဲ ဆုေတာင္းက
ျပည့္မွာပါ။ ဘုန္းဘုန္းေတာ့ ဘုန္းဘုန္းေတာင္းတ့ဲ ဆုေတာင္းကို
ခုခ်က္ခ်င္းကို ျပည့္ခ်င္ေနပါၿပီေလ။
ဘိကၡဳဇိနပုတၱ(ရန္ကုန္)
