တမ္းတမ္းတတ အလြမ္းမ်ား(၅) ေအာင္ေဝး

မိုးမခမွျပန္လည္ေဖၚျပပါသည္။
ေအာင္ေ၀း  ႏုိ၀င္ဘာ ၅၊ ၂၀၁၁

(ဒီတပတ္မွာ-၁၉၇၀ျပည့္ႏွစ္၊ အမ်ိဳးသားေန႔ ေရႊရတုသဘင္မွာ၊ ဦးေန၀င္း ေျပာခဲ့တဲ့ စကားတခြန္းနဲ႔၊ ၁၉၈၈- ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံတုန္းက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု ေျပာခဲ့တဲ့ စကားတခြန္းတုိ႔ကို ဆက္စပ္ တင္ျပထားပါတယ္)

အားလုံး မဂၤလာပါ။
ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္(၄၀) တရံေရာတုန္းကလုိ႔ပဲ ဆိုပါေတာ့။ ၁၉၇၀ျပည့္ႏွစ္ထဲမွာ၊ အမ်ိဳးသားေန႔ ေရႊရတုသဘင္ႀကီးကို တခမ္းတနား ဆင္ယင္က်င္းပခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက မဆလအစိုးရ လက္ထက္ေပါ ့။

အဲဒီအမ်ိဳးသားေန႔ ပရိသတ္ဗိုလ္ပုံ အလယ္မွာ၊ ဦးေန၀င္း တျဖစ္လဲ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း ေျပာခဲ့တဲ့ စကားတခြန္း မွတ္မိၾကပါဦးမယ္။ “နာစရာရွိရင္၊ လြမ္းစရာနဲ႔ေျဖ” တဲ့။ ဦးေန၀င္းက သူနဲ႔ ပုလဲနံပမသင့္လုိ႔ အတိုက္အခံျဖစ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြကိုပဲ ရည္ညႊန္းခ်င္တာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ျမန္မာစကားမွာ ဆိုရိုးရွိလုိ႔ လြယ္လြယ္ပဲ ေျပာခဲ့ေလသလား။

အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက၊ အဲဒီလို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း ေျပာလိုက္တဲ့ဟာက၊ ေျပာလိုက္တဲ့သူအဖုိ႔ေတာ့ လြယ္လြယ္ေလးပါပဲ။ ဘာမွဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္ေပမဲ့၊ ၾကားခဲ့ရ၊ နားေထာင္ခဲ့ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား အဖုိ႔ေတာ့ (တနည္းအားျဖင့္ ဦးေန၀င္းအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း သိထားတဲ့လူႀကီးေတြ ဆိုရင္) နာက်င္ခံခက္ ျဖစ္စရာလုိ႔ေတာင္ ထင္ရပါတယ္။ ဦးေန၀င္း ေျပာလိုက္ပုံမ်ား “နာစရာရွိရင္ လြမ္းစရာနဲ႔ေျဖၾကပါ” တဲ့။

အဲဒီအခ်ိန္က က်ေနာ္တုိ႔ အရြယ္ကလည္း၊ အထက္တန္းေက်ာင္းသား အရြယ္ပဲ ရွိေသးတာ ဆိုေတာ့၊ ဒီစကားရဲ ့အတိမ္အနက္ကို၊ ဘယ္ ဒီတုန္းက ဟုတၱိပတၱိ နားလည္ခဲ့ၾကဦးမွာတုံး။ ေနာင္ နည္းနည္းေလးႀကီးလာ၊ တကၠသိုလ္လည္း ေရာက္လာလုိ႔၊ စာေတြေပေတြလည္း ဖတ္လာေတာ့မွ၊ ဦးေန၀င္းေျပာခဲ့တဲ့ စကားကို ေသခ်ာဂန၊ အႏုလုံပဋိလုံ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခား သုံးသပ္ႏိုင္လာတာပါ။

က်ေနာ္တုိ႔ တိုင္းျပည္မွာ ဦးေန၀င္းေၾကာင့္ နစ္နာခဲ့ရတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ သခင္ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးေတြ၊ စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာေတြ၊ တကၠသိုလ္ ပညာရွင္ႀကီးေတြ၊ တပ္မွဴးေဟာင္းႀကီးေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ၊ ရဟန္းသံဃာေတြ အေျမာက္အျမားဟာ၊ ေထာင္ထဲေရာက္သူေရာက္၊ အသက္ေပ်ာက္သူေပ်ာက္၊ ဘ၀ ပ်က္ေလာက္ေအာင္ကို နစ္နာခဲ့ရတာပါ။

ဦးေန၀င္းဟာ ေခတၱခဏ အာဏာယူပါတယ္ ဆိုတဲ့ ၁၉၅၈-၅၉ အိမ္ေစာင့္အစိုးရအခ်ိန္ကေလးမွာေတာင္၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ စာေရးဆရာေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြကို၊ ကိုကိုးကၽြန္း အက်ဥ္းေထာင္ ပုိ႔ပစ္ခဲ့ေသးတာပါ။ ဒါကပထမအႀကိမ္ပါ။ ဒုတိယ အႀကိမ္က၊ မဆလ အစိုးရ လက္ထက္ ၁၉၆၉-၇၀၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ စာေရးဆရာေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြကို၊ ကိုကိုးကၽြန္း ပုိ႔ခဲ့ျပန္တာပါပဲ။

ဆိုၾကရင္ေတာ့၊ အဲဒီလို ဦးေန၀င္းက ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္ေပါ ့ေလ၊ တန္ေဆာင္မုန္းလဆုတ္ (၁၀)ရက္ေန႔၊ အမ်ိဳးသားေန႔ ေရႊရတုအခါသမယမွာ “နာစရာရွိရင္၊ လြမ္းစရာနဲ႔ေျဖၾကပါ” လုိ႔ ေျပာလိုက္တဲ့စကားကို၊ သူႏွိပ္စက္လုိ႔ (ဦးေန၀င္းႏွိပ္စက္လုိ႔) ကိုကိုးကၽြန္းကို အရွင္လတ္လတ္ အပုိ႔ခံရတဲ့သူေတြမ်ား ၾကားသြားရင္၊ ဘယ္လိုမ်ား ေနၾကမွာပါလိမ့္။

“နာစရာရွိရင္၊ လြမ္းစရာနဲ႔ေျဖ” တဲ့။ ဒီစကားက အေျပာလြယ္သေလာက္၊ လက္ေတြ ့က်င့္ႀကံရတဲ့ေနရာမွာေတာ့၊ အေတာ့္ကို ခက္ခဲလိမ့္မယ္လုိ႔ ထင္မိပါရဲ ့။ ေျဖဖုိ႔ဆိုတာက ေျဖဆည္ရာက ဘယ္မွာလဲ။ စကားႀကံဳလုိ႔ ကဗ်ာေလး တပုဒ္ အမွတ္ရမိတာ ျဖတ္ေျပာပရေစ။ “အဆုံးမရွိေအာင္ က်ယ္၀န္းတဲ့ အမွားေတြထဲ၊ တိမ္ေတြက လွလိုက္တာ၊ ကိုယ့္မွာတရားနဲ႔ေျဖေနရတယ္” ဆိုတဲ့၊ ဇာတ္မင္းသားႀကီး ေမာင္သိန္းေဇာ္ရဲ ့“ရွုေမွ်ာ္ခင္း” ကဗ်ာထဲကလို၊ က်ေနာ္တုိ႔အဖုိ႔က၊ တရားနဲ႔ေျဖလုိ႔ရမယ့္ အေနအထားလည္း မဟုတ္ျပန္ဘူးေလ။
ေကာင္းပါၿပီ။ နာစရာရွိတာ လြမ္းစရာနဲ႔ေျဖပါၿပီတဲ့။ ဆိုပါေတာ့၊ ဦးေန၀င္းေၾကာင့္နစ္နာခဲ့ရ၊ နာက်င္ခဲ့ရတဲ့သူေတြ၊ ဦးေန၀င္းအေပၚ စိတ္နာခဲ့ၾက၊ ႏွလုံးနာခဲ့ၾကတဲ့သူေတြ၊ အဲဒီအနာေတြ၊ အနာေတြကိုေျဖဖုိ႔ ဆိုတာ၊ ဦးေန၀င္းမွာကလြမ္းစရာေကာ ရွိလုိ႔လား။ ဦးေန၀င္းဆီမွာ က်ေနာ္တုိ႔ လြမ္းေလာက္တဲ့ အလြမ္းေတြ ေတြ ့မိပါသလား။ က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္သူေတြ လြမ္းက်န္ေနရစ္ေအာင္ ဦးေန၀င္း ဘာေတြလုပ္ျပခဲ့ဖူးလုိ႔လဲ။

ဒီေတာ့ အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးဆိုတဲ့ အသံေတြၾကားမွာ၊ နာစရာရွိရင္ လြမ္းစရာနဲ႔ ေျဖဖုိ႔ ဆိုတာ၊ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ သေဘာထားႀကီးမွျဖစ္မယ္။ နည္းနည္းလည္း အခ်ိန္ယူရလိမ့္မယ္။ ဒီလိုျဖစ္မယ္ ထင္မိပါရဲ ့။ က်ေနာ္တုိ႔လူမ်ိဳး ဆိုတာ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား ေခါင္းပါးတဲ့သူေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ခြင့္မလႊတ္တတ္တဲ့၊ အာဃာတႀကီးတဲ့လူမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။

ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံႀကီး အတြင္းတုန္းက ဘႀကီးႏု(၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု)က“ေခ် ႏွစ္ ေခ်” ဆိုၿပီး လူထုကို ေျပာခဲ့တယ္။ လက္စားမေခ်ပါနဲ႔၊ သင္ပုန္းေခ်ၾကပါတဲ့။ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ယဥ္ေက်းတဲ့လူမ်ိဳး အေနနဲ႔၊ လူႀကိးသူမ ဆိုဆုံးမစကားကို နားေထာင္ခ်င္ၾကပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္- က်ေနာ္တုိ႔မွာ သင္ပုန္းေခ်ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရး မရွိေသးပါဘူး။ သင္ပုန္းေခ်ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနကိုလည္း က်ေနာ္တုိ႔ မေရာက္ရွိေသးပါဘူး။
ခု ေလာေလာဆယ္ အထိေတာ့၊ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ စိတ္ေရာ ကိုယ္ေရာ ေခ်မွဳန္းခံေနရတုန္းပဲလုိ႔ ခံစားေနရဆဲပါ။ ကိုမင္းကိုႏိုင္တုိ႔၊ ဦးခြန္ထြန္းဦးတုိ႔ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ အားလုံး မလြတ္ေျမာက္ေသးပါ။ တိုင္းရင္းသား နယ္ေျမေတြမွာ ျဖစ္ပြားေနတဲ့စစ္မီးေတြ မၿငိမ္းေသးပါ။

အကယ္၍မ်ား၊ သမၼတႀကီးဦးသိန္းစိန္ အစိုးရအေနနဲ႔ သေဘာထားႀကီးတယ္ ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ အားလုံးကို ျခြင္းခ်က္မရွိ အျမန္ ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ပါ။ တိုင္းရင္းသားေတြကို တိုက္ခိုက္ေနတဲ့ စစ္ပြဲေတြ အျမန္ရပ္စဲလိုက္ပါ။ ဒါဟာ လြမ္းစရာ မေကာင္းဘူးလား။

အဲဒီအခါ ျပည္သူေတြက နာစရာရွိတာတခ်ိဳ ့ကို ေျဖႏိုင္ၾကလိမ့္မယ္ လုိ႔ ထင္ပါတယ္။
နားဆင္တဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးပါ။ ။

ေအာင္ေ၀း
ေအာက္တိုဘာ ၂၄-၂၀၁၁။

မူရင္း - လြတ္လပ္တ့ဲအာရွအသံ http://www.rfa.org/burmese